Blue Moon Marquee (Can) maandag 25 september 2017 reporter & photo credits: Freddie info artiest: Blue Moon Marquee info club: Loodscafé © Rootsville 2017

Je kent het gezegde 'alle goede dingen bestaan uit drie' en dat is ook waarom we met Rootsville op maandagavond afzakten richting Loodscafé in Aarschot. Het café waar steevast wel een hoop muziekliefhebbers samen hokken en waar we met regelmaat iets moois kunnen ontdekken. Een café waar bij een pint altijd gezelligheid troef is of het nu singer-songwriters zijn, blues of net iets anders is. Vanavond kunnen 'Osschot' en omstreken kennis maken met een Canadees duo dat luistert naar de naam 'Blue Moon Marquee'. Ontdekken moeten wij deze 'Blue Moon Marquee' niet meer want het is tijdens hun lange doortocht doorheen ons kleine landje reeds de derde keer dat ik ze ga bewonderen.

Bewonderen kan hier bij deze Jasmine Colette en A.W. Cardinal wel als statement worden gebruikt. Helaas voor de blues liefhebbers zitten ze niet in het desbetreffende circuit en zoals zoveel wordt gezegd, onbekend is onbemind. Geloof me er zijn nog wel enkele mogelijkheden om deze 'Blue Moon Marquee' te gaan bekijken maar de tijd dringt. Indien niet dan hebben jullie één van de fijnste concerten van 2017 aan jullie neus voorbij laten gaan want in elke 'keet' dat ze zijn gepasseerd is het eindverdict hetzelfde...TOP!

Gewoon goed op tijd vertrokken richting deze juke-joint aan de Demer. Gewoon altijd leuk om bij te praten met de Loodsen 'Jokke & Jassie' maar ook met deze twee fijne mensen van 'Blue Moon Marquee'. Ze zitten nu al in het tweede gedeelte van hun 'tour' en eerst had ik wel een beetje bang dat de stembanden van A.W. het onder dit drukke schema zouden gaan begeven maar hij blijft er staan als een rots in de branding. Zelfs na de derde keer is het ook weer altijd bewonderingswaardig hoe Jasmine Colette aka 'Badlands Jass' je het gevoel weet te geven alsof er hier een trio op het podium staat. Opmerkelijk toch hoe ze de contrabas, cimbalen, high hat, snare en bassdrum gelijk weet te hanteren en daarbij brengt haar zelfs niemand van de wijs als ze nog moet zingen ook. Ergens is het ook helemaal geen geheim want we weten toch dat vrouwen kunnen multitasken :-) Met spelend gemak weet A.W. Cardinal zijn six-string te beroeren. Uit zijn Gibson 'Hollow Body' tovert hij klanken alsof het allemaal 'a piece of cake' lijkt. 12-bar blues of swingende Gypsy blues het is hem allemaal hetzelfde en zijn rauwe maar duidelijke Tom Waits klankkleur vult de ruimte met iets wat we zelden te horen krijgen. Dit is blues op zijn best.

Van 'Runaway Lane' tot het humoristisch opgevatte 'In The Henhouse', ook hier in het Loodscafé gaan deze eigen 'originals' er in als zoete koek. Voor sommigen een net ietsje teveel Gypsy blues? Wat dacht je dan van het bluesje 'Ain't No Stranger' waarop we de eerste keer kennis kunnen maken met de uitstekende blues stem van Jasmine Colette. En zo moeten we steeds maar herhalen van...time flies when you're having fun. Het tweede gedeelte starten ze iets meer 'bluesy' met een pareltje waarvoor A.W.Cardinal de inspiratie ging halen bij Lonnie Johnson en ook nog een herschreven versie van 'Where Were You When The Evening Sun Went Down' is best de moeite waard. Op de vraag of er kon gedanst worden op 'Shake It, Break It' werd er door een gelegenheidskoppel hier onmiddellijk de daad bij het woord gevoegd, wat beiden een niet te versmaden CD opleverde voor hun jitterbug voorstelling.

Met 'Black Cat Mambo' deinen we ook hier helaas richting einde en na een beklijvende versie van' St-James Infirmary Blues' is het dan ook gedaan. Net nu de 'Jokke' de naam wist van deze 'Blue Moon Marquee' moest hij hoegenaamd niet aandringen voor een bisser en na 'Hey Good Looking' van Hank Williams was de tweede cover van de avond maar helaas ook het absolute einde een feit.

Wij maakten nog een uiterst respectvolle buiging voor A.W. Cardinal en zijn 'Hoodoo Lady'...voor al die schoewen liekes. Also sprach Vic!